ТЕЛЬМАНДЫ ЕЛГЕ ТАНЫТҚАН «АЙҚЫН» ЕДІ
– Ақтауға келгеніме 4 ай уақыт болған. Жаздың ыстық мезгіліне қарамай, облыс әкімі Қырымбек Көшербаев аудан-ауылдарды аралап, халықпен кездесуді бастады. Бір күні ауылдарды аралап, ақпараттары-мызды дайындауға отырғалы жатқанда арнамыздың директоры Рауан Кенжеханұлы қасыма келіп: «Тәке, сіздер күндіз байланыс аясында болмай қалдыңыздар, маған «Айқын» газетінің бас редакторы Бауыржан Омаров ағамыз қоңырау шалып, өздеріне Маңғыстаудан тілші іздеп жатқанын айтты. Сіздің резюмеңізді жібердім. Қарсы болмасаңыз, сол газетте де қосымша жұмыс жасауға қалай қарайсыз? Ол кісінің өзі қазір хабарласады» деді. Сол бойынша Баукеңмен телефонда сөйлестік. 3 айдай сынақ мерзімі болатынын айт-ты. Алайда арада 11 күн өткенде кадр-дан қоңырау шалып, штатқа қабыл-дауға арыз жазуым керек екенін айтты.
Осылайша, республикадағы белді басылымның тілшісі атандым. Бұл – 2007 жылдың шілде-тамыз айы болатын. Келесі жылы білікті ұстаз, ғалым Бауыржан Жұмаханұлы басқа қызметке ауысып кетті. Газетке басшы болып белгілі қаламгер, журналистиканың майталманы Нұртөре Жүсіп аға келді. Содан Астанаға қоныс аударғанша тапжылмай, сол басылымда 6 жылдан аса уақыт жұмыс атқарып, артынан Астанадағы «Айқын» газетінің меншік иесі болып табылатын «Нұр-Медиа» медиахолдингіне интернет сайттар бойынша бас редакторлық жұмысқа ауыстым, – деп аталмыш газетте жұмыс жасай жүріп, салада шыңдала түскенін және бірқатар жетістіктерге жеткеніне мақтанатынын айтты Тельман Әбдібекұлы.
-Мені елге танытқан «Айқын» газеті болды. «Айқын» газетінің Маңғыстаудағы тілшісі де болдым. Сан алуан тақырыпты қаузайтын басылымда жұмыс істеп жүріп, өте көп тәжірибе жинақтадым. Облыста өзім басшылық жасаған бірқатар басылымдарға «Айқынның» тәжірибесін әкелдім.
Ауылға бір құшақ газетті әкелгенімде әкем балаша қуанды. Газеттерді оқып мәз болып жатыр. Сосын аз ғана бұрын алған «Журналистер одағының мүшесі» деген қызыл билетімді көрсеткенімде, әкем көңілі босап: «Менің өмір бойғы арманым осы еді ғой. Ақыры қолың жетті-ау» деп маңдайына тигізіп, батасын бергенде, менің көзіме еріксіз жас келді. Әкемнің менен не қалайтынын және мойнымдағы жауапкершіліктің еселей түскенін сезіндім, – дейді Тельман Бейсенов.