СЫРБАЗ ДА СЫПАЙЫ СӘРСЕНБЕК
Ол 1951 жылғы 13 маусымда Бәйдібек ауданының Шаян ауылында дүниеге келген. Осында мектеп бітірді. Экономист мамандағы бойынша білім алды. Шаянда бірнеше мекемеде қызмет істеді. Әскери борышын өтеп келді.
Өзінің тындырымдылығымен, жұмысқа деген жауапкершілігімен елдің құрметіне бөленді.
1989 жылы қызмет бабымен Темірланға қоныс аударды. Осындағы аудандық еңбек және әлеуметтік қорғау бөлімінің басшысы қызметін атқарды. Мұнда да тәжірибелі, іскер азамат екендігін танытты.
1999 жылы аудан әкімі аппаратының жалпы бөлімінің меңгерушісі болып таңғайындалды. Ұқыптылығы мен ыждағаттылығы арқасында аталған бөлімнің жұмысын жолға қойды. Кейіннен аудандық мұрағаттың басшылығына ауыстырылып, сол жерден зейнеткерлікке шыққан еді.
Иә, ол шын мәнінде осындай жан. Бір қалыпты жүреді. Артық әңгімеден аулақ. Кездесе қалғанда күлімсіреп амандасады. Жаны таза жан. Жуырда Сәкеңмен-Сәрсенбекпен Темірландағы орталық саябақта жолығып қалдық. Жанында зайыбы Шынары бар. Саябақта ел тәуелсіздігінің 30 жылдығы аясында әр ауыл округінің өнерпаздары аудан тұрғындарына өнерлерін көрсететін іс-шара өтіледі.
Кезек Шұбарсу ауыл округі өнерпаздарына келген. Соны тамашалауға барғанбыз. Сәкең де осында жүр екен. Хал-жай сұрастық. Біраз әңгімелестік. Қанша дегенмен Шаянның тумасы ғой. Сәкең өнер дегенге елеңдеп келіпті. Үйінде отыра алмаған. Жаны таза жанның денсаулығым сыр беріп еді, көпшілік орында нем бар демей келгеніне сүйсіндік. Киімі мұнтаздай таза. Сырбаз қалпы. Көпшілікпен емен-жарқын әңгіме құрып отыр.
«Өмірде Абайша айтқанда, «ақырын жүріп, анық басатын», сөйтіп жүріп-ақ көзге көрінбес көп іс тындыратын, есесіне сол сіңірген еңбегі мен атқарған қызметі үшін атақ-абырой «сұрамайтын» жандар болады. Мықтыбек Сәрсенбекті солардың қатарына ойланбай қосар едік. Мінезі бірсыдырғы, кісі көңілін жықпайтын, әдебі көргенділік пен тәрбиелілік сипатына сай оны қашан көрсеңіз де, кішіпейілділік пен қарапайымдылық қалыбынан айнымайды, жанашырлық таныта жай-жапсар сұрасып, елгезектіктігін білдіреді. Біз мұндай пікірді қадірлі азаматтың жаратылыс болмысын біршама білгендіктен, қызмет барысында талай түйткілдерді шешу орайында тығыз араласып, кісілік әрі кішілік келбетін танып, білгендіктен айтып отырмыз».
Бұл жазбалар кезінде аудандық мәдениет бөлімінің меңгерушісі қызметін атқарған, қазір зейнеткер Шахар Қаназарұлының «Ордабасы оттары» газетінің 2018 жылғы 18 тамыздағы 36 нөмірінде жарияланған «Құрметке лайық жан» атты мақаласынан алынып отыр. Иә, Шахар замандасы Сәрсенбек жәйлі осылай деп жазыпты. Сәкеңнің мінезін дөп басқан. Тани білген.
Шахар тағы не жазыпты деп ары қарай оқи бастадық.
«Кезінде Бадам ауыл округіндегі ешкімі жоқ, күнкөрістері төмен 6 қарттың жағдайы бәрімізді толғандырды. Егер де қоғамымызда, соның ішінде жанымызда біреуге қолтықтан демеп жіберерлік көмек қажет етіліп жатса, қарлығаштың қанатымен су сепкеніндей, жанына жалау болып, тіршілігінің тініне тірек жасау әрқайсымыздың азаматтық борышымыз емес пе?! Біздің кейіпкеріміз сол шақта аудандық еңбек және халықты әлеуметтік қорғау бөлімінің бастығы /уақытында солай аталатын/ еді. Ал мен Бадам ауыл округі әкімі аппаратының қызметкері едім.
Құзырында осы түйткілдің түйінін тарқатып жіберерлік мүмкіндік бар шығар деп хабарласқанымызда, сөзге келместен бірден қолұшын созуға дайын екенін жеткізді. Тура бір өзімнің көкейтесті мәселемді шешкендей, риза болып қалдым. Сөйтіп, өзгеден көмек күткен жабырқау жандарға қалай демеу болудың жайы ойластырылды. Шағын қарттар үйін ашуға шешім қабылданды. Бұған Бадам қыш зауытының басшылығы да жете мән беріп, 3 бөлмелі жай бөліп берді.
Құр қаңыраған бөлмелермен іс бітпейді ғой, тұрмысқа қажетті заттар мен жабдықтау міндеті тұрды. Сәрсенбек түйткілді түбегейлі тарқату мақсатында бұған белсене араласты. Жатын төсектерді Шұбардағы кәсіптік-техникалық училищесінің басшылығы ұсынды. Сондай-ақ, жаңа тоңазытқыш, кір жуатын машина, газ плитасы алынды. Шағын қарттар үйінің болашақ тұрғындары үшін арнайы 1 әлеуметтік қызметкер қажет екен. Мұны да Сәкең ұзаққа созбастан, оңтайлы тарқатты. Мұнда ешкімі жоқ, күнкөрісі төмен 6 қарт жатқызылды.
Олардың денсаулығын күнделікті тексеріп тұру үшін Бадам ауылдық емханасынан маман бекітілді. Ол кезде еліміз бойынша экономикалық қиыншылықтардың белең алып, айлық жалақының, зейнетақының уақтылы берілмегені белгілі. Аталған қарияларға қатысты да осы жәйт ескеріліп, наубайханадан тегін нан таратылатын болды. Әрине, басқа да азық-түлікпен қамтамасыз ету ұйымдастырылды…
Осылайша арамыздағы басқадан көмек күткен қарияларымыздың өмірлік түйткілін шешіп, барлығымыздың көңіліміздің марқайғаны бар-ды. Бұл игі іс 5 жыл бойына жүзеге асырылып, адамшылықтың ақ туы желбіреді. Қызметтік міндет қана емес, азаматтық борыш үдесінен көрінгенімізді мақтаныш тұтамыз. Осы жайда бір қария дүниеден озып, жерлеуі лайықты ұйымдастырылды. Екеуі Шымкент қаласындағы қарттар үйіне орналастырылды. Ал, үшеуі жақын туыстарының қолына табысталды. Осы имандылық, қайырымдылық шаралардың басы-қасында біз әңгімелеп отырған Сәрсенбек Мықтыбектей абзал азамат жүрген еді».
Бұл бүгінгі кейіпкеріміздің замандасы Шахар жазғандай, Сәрсенбектің ауданда атқарған бір ғана жұмысы еді.
Ол 1951 жылғы 13 маусымда Бәйдібек ауданының Шаян ауылында дүниеге келген. Осында мектеп бітірді. Экономист мамандағы бойынша білім алды. Шаянда бірнеше мекемеде қызмет істеді. Әскери борышын өтеп келді. Өзінің тындырымдылығымен, жұмысқа деген жауапкершілігімен елдің құрметіне бөленді.
1989 жылы қызмет бабымен Темірланға қСЫРБАЗ ДА СЫПАЙЫ
СӘРСЕНБЕК Ол 1951 жылғы 13 маусымда Бәйдібек ауданының Шаян ауылында дүниеге келген. Осында мектеп бітірді. Экономист мамандағы бойынша білім алды. Шаянда бірнеше мекемеде қызмет істеді. Әскери борышын өтеп келді. Өзінің тындырымдылығымен, жұмысқа деген жауапкершілігімен елдің құрметіне бөленді.
1989 жылы қызмет бабымен Темірланға қоныс аударды. Осындағы аудандық еңбек және әлеуметтік қорғау бөлімінің басшысы қызметін атқарды. Мұнда да тәжірибелі, іскер азамат екендігін танытты. 1999 жылы аудан әкімі аппаратының жалпы бөлімінің меңгерушісі болып таңғайындалды. Ұқыптылығы мен ыждағаттылығы арқасында аталған бөлімнің жұмысын жолға қойды. Кейіннен аудандық мұрағаттың басшылығына ауыстырылып, сол жерден зейнеткерлікке шыққан еді. Иә, ол шын мәнінде осындай жан.
Бір қалыпты жүреді. Артық әңгімеден аулақ. Кездесе қалғанда күлімсіреп амандасады. Жаны таза жан. Жуырда Сәкеңмен-Сәрсенбекпен Темірландағы орталық саябақта жолығып қалдық. Жанында зайыбы Шынары бар. Саябақта ел тәуелсіздігінің 30 жылдығы аясында әр ауыл округінің өнерпаздары аудан тұрғындарына өнерлерін көрсететін іс-шара өтіледі. Кезек Шұбарсу ауыл округі өнерпаздарына келген. Соны тамашалауға барғанбыз. Сәкең де осында жүр екен. Хал-жай сұрастық. Біраз әңгімелестік. Қанша дегенмен Шаянның тумасы ғой. Сәкең өнер дегенге елеңдеп келіпті.
Үйінде отыра алмаған. Жаны таза жанның денсаулығым сыр беріп еді, көпшілік орында нем бар демей келгеніне сүйсіндік. Киімі мұнтаздай таза. Сырбаз қалпы. Көпшілікпен емен-жарқын әңгіме құрып отыр.
«Өмірде Абайша айтқанда, «ақырын жүріп, анық басатын», сөйтіп жүріп-ақ көзге көрінбес көп іс тындыратын, есесіне сол сіңірген еңбегі мен атқарған қызметі үшін атақ-абырой «сұрамайтын» жандар болады.
Мықтыбек Сәрсенбекті солардың қатарына ойланбай қосар едік. Мінезі бірсыдырғы, кісі көңілін жықпайтын, әдебі көргенділік пен тәрбиелілік сипатына сай оны қашан көрсеңіз де, кішіпейілділік пен қарапайымдылық қалыбынан айнымайды, жанашырлық таныта жай-жапсар сұрасып, елгезектіктігін білдіреді. Біз мұндай пікірді қадірлі азаматтың жаратылыс болмысын біршама білгендіктен, қызмет барысында талай түйткілдерді шешу орайында тығыз араласып, кісілік әрі кішілік келбетін танып, білгендіктен айтып отырмыз».
Бұл жазбалар кезінде аудандық мәдениет бөлімінің меңгерушісі қызметін атқарған, қазір зейнеткер Шахар Қаназарұлының «Ордабасы оттары» газетінің 2018 жылғы 18 тамыздағы 36 нөмірінде жарияланған «Құрметке лайық жан» атты мақаласынан алынып отыр. Иә, Шахар замандасы Сәрсенбек жәйлі осылай деп жазыпты. Сәкеңнің мінезін дөп басқан. Тани білген.
Шахар тағы не жазыпты деп ары қарай оқи бастадық.
«Кезінде Бадам ауыл округіндегі ешкімі жоқ, күнкөрістері төмен 6 қарттың жағдайы бәрімізді толғандырды. Егер де қоғамымызда, соның ішінде жанымызда біреуге қолтықтан демеп жіберерлік көмек қажет етіліп жатса, қарлығаштың қанатымен су сепкеніндей, жанына жалау болып, тіршілігінің тініне тірек жасау әрқайсымыздың азаматтық борышымыз емес пе?! Біздің кейіпкеріміз сол шақта аудандық еңбек және халықты әлеуметтік қорғау бөлімінің бастығы /уақытында солай аталатын/ еді. Ал мен Бадам ауыл округі әкімі аппаратының қызметкері едім.
Құзырында осы түйткілдің түйінін тарқатып жіберерлік мүмкіндік бар шығар деп хабарласқанымызда, сөзге келместен бірден қолұшын созуға дайын екенін жеткізді. Тура бір өзімнің көкейтесті мәселемді шешкендей, риза болып қалдым. Сөйтіп, өзгеден көмек күткен жабырқау жандарға қалай демеу болудың жайы ойластырылды. Шағын қарттар үйін ашуға шешім қабылданды. Бұған Бадам қыш зауытының басшылығы да жете мән беріп, 3 бөлмелі жай бөліп берді. Құр қаңыраған бөлмелермен іс бітпейді ғой, тұрмысқа қажетті заттар мен жабдықтау міндеті тұрды. Сәрсенбек түйткілді түбегейлі тарқату мақсатында бұған белсене араласты. Жатын төсектерді Шұбардағы кәсіптік-техникалық училищесінің басшылығы ұсынды. Сондай-ақ, жаңа тоңазытқыш, кір жуатын машина, газ плитасы алынды. Шағын қарттар үйінің болашақ тұрғындары үшін арнайы 1 әлеуметтік қызметкер қажет екен. Мұны да Сәкең ұзаққа созбастан, оңтайлы тарқатты. Мұнда ешкімі жоқ, күнкөрісі төмен 6 қарт жатқызылды. Олардың денсаулығын күнделікті тексеріп тұру үшін Бадам ауылдық емханасынан маман бекітілді. Ол кезде еліміз бойынша экономикалық қиыншылықтардың белең алып, айлық жалақының, зейнетақының уақтылы берілмегені белгілі. Аталған қарияларға қатысты да осы жәйт ескеріліп, наубайханадан тегін нан таратылатын болды. Әрине, басқа да азық-түлікпен қамтамасыз ету ұйымдастырылды…
Осылайша арамыздағы басқадан көмек күткен қарияларымыздың өмірлік түйткілін шешіп, барлығымыздың көңіліміздің марқайғаны бар-ды. Бұл игі іс 5 жыл бойына жүзеге асырылып, адамшылықтың ақ туы желбіреді. Қызметтік міндет қана емес, азаматтық борыш үдесінен көрінгенімізді мақтаныш тұтамыз. Осы жайда бір қария дүниеден озып, жерлеуі лайықты ұйымдастырылды. Екеуі Шымкент қаласындағы қарттар үйіне орналастырылды. Ал, үшеуі жақын туыстарының қолына табысталды. Осы имандылық, қайырымдылық шаралардың басы-қасында біз әңгімелеп отырған Сәрсенбек Мықтыбектей абзал азамат жүрген еді».
Бұл бүгінгі кейіпкеріміздің замандасы Шахар жазғандай, Сәрсенбектің ауданда атқарған бір ғана жұмысы еді.
Ол 1951 жылғы 13 маусымда Бәйдібек ауданының Шаян ауылында дүниеге келген. Осында мектеп бітірді. Экономист мамандағы бойынша білім алды. Шаянда бірнеше мекемеде қызмет істеді. Әскери борышын өтеп келді. Өзінің тындырымдылығымен, жұмысқа деген жауапкершілігімен елдің құрметіне бөленді.
1989 жылы қызмет бабымен Темірланға қоныс аударды. Осындағы аудандық еңбек және әлеуметтік қорғау бөлімінің басшысы қызметін атқарды. Мұнда да тәжірибелі, іскер азамат екендігін танытты. 1999 жылы аудан әкімі аппаратының жалпы бөлімінің меңгерушісі болып таңғайындалды. Ұқыптылығы мен ыждағаттылығы арқасында аталған бөлімнің жұмысын жолға қойды. Кейіннен аудандық мұрағаттың басшылығына ауыстырылып, сол жерден зейнеткерлікке шыққан еді.
Ол марапаттан да кенде емес. Көп жылғы мінсіз қызметі үшін Елбасы Н. Назарбаевтың Алғыс хатымен, облыс әкімінің, облыстық мәслихаттың, Ордабасы аудандық мәслихатының Мақтау Грамоталарымен, «НұрОтан» партиясы облыстық, аудандық филиалдарының, облыстық мұрағат басқармасының Құрмет Грамоталарымен, «Еңбектегі ерлігі үшін» медалімен марапатталған.
Иә, еңбегімен ел құрметіне бөленген Сәкең осындай абзал азамат. Сырбаз да салиқалы Сәкең жетпіс дейтін жасқа жетіпті. Абыроймен. Мен осындай едім деместен. Қарапайымдылықтың үлгісі ретінде Сәрсенбек Мықтыбекті қалай мақтасақ та жарасады. Елге сіңірген еңбегін жария етуді ұната бермейтін Сәкеңнің кейбір сәттерін ғана газет оқырмандарына жеткізуді жөн көрдік. Төрт ұл мен бір қыздан 20 немере, 2 шөбере сүйіп отырған Сәрсенбек Мықтыбек деген мықтыңыз осындай, ағайын.
Нүридін ШӘМШІҰЛЫ,
өз тілшіміз.оныс аударды. Осындағы аудандық еңбек және әлеуметтік қорғау бөлімінің басшысы қызметін атқарды. Мұнда да тәжірибелі, іскер азамат екендігін танытты. 1999 жылы аудан әкімі аппаратының жалпы бөлімінің меңгерушісі болып таңғайындалды. Ұқыптылығы мен ыждағаттылығы арқасында аталған бөлімнің жұмысын жолға қойды. Кейіннен аудандық мұрағаттың басшылығына ауыстырылып, сол жерден зейнеткерлікке шыққан еді.
Ол марапаттан да кенде емес. Көп жылғы мінсіз қызметі үшін Елбасы Н. Назарбаевтың Алғыс хатымен, облыс әкімінің, облыстық мәслихаттың, Ордабасы аудандық мәслихатының Мақтау Грамоталарымен, «НұрОтан» партиясы облыстық, аудандық филиалдарының, облыстық мұрағат басқармасының Құрмет Грамоталарымен, «Еңбектегі ерлігі үшін» медалімен марапатталған.
Иә, еңбегімен ел құрметіне бөленген Сәкең осындай абзал азамат. Сырбаз да салиқалы Сәкең жетпіс дейтін жасқа жетіпті. Абыроймен. Мен осындай едім деместен. Қарапайымдылықтың үлгісі ретінде Сәрсенбек Мықтыбекті қалай мақтасақ та жарасады. Елге сіңірген еңбегін жария етуді ұната бермейтін Сәкеңнің кейбір сәттерін ғана газет оқырмандарына жеткізуді жөн көрдік. Төрт ұл мен бір қыздан 20 немере, 2 шөбере сүйіп отырған Сәрсенбек Мықтыбек деген мықтыңыз осындай, ағайын.
Нүридін ШӘМШІҰЛЫ